κλονοπίνη (κλοναζεπάμη) βοήθεια

Γεια σας παιδιά, σύντομη περιγραφή για τον εαυτό μου:

Είμαι 19, από την Αγγλία και υποφέρω με κάτι που λέγεται αποπραγματοποίηση, άγχος και κατάθλιψη... Η κατάθλιψη έχει βελτιωθεί πολύ από πριν 3 χρόνια, όταν ξεκίνησαν όλα. Ωστόσο, η ονειροπόληση/ανήσυχο μυαλό εξακολουθεί να παραμένει... Δεν έχω πραγματικά κρίση πανικού εδώ και 6+ μήνες.. Λοιπόν, μια κρίση πανικού για μένα είναι όπου χάνω τον έλεγχο και έχω αυτό που μπορώ να περιγράψω μόνο ως κρίση.. Είναι τρομακτικά πράγματα.. Κάθε φορά σκέφτομαι ότι θα πεθάνω όποτε έχω ένα.. Αλλά έχοντας πει ότι έχει περάσει τόσος καιρός από τότε που έχω. Σαν να τρέχει η καρδιά, το νευρικό πόδι.. δεν μπορώ να μείνω ακίνητο, ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ σφιχτό στήθος.. Σαν να είναι σίγουρα το χειρότερο.. Μισώ πόσο σφίγγεται το στήθος μου... Τέλος πάντων, έχω πάει σε έναν αριθμό των θεραπευτών και όλοι φαίνονται να πιστεύουν ότι είμαι καλά; Το πράγμα είναι σαν μάσκα; Για τους άλλους φαίνομαι απολύτως φυσιολογικός, αλλά στο μυαλό μου γίνεται πόλεμος... Τέλος πάντων.. Στο θέμα αυτής της ανάρτησης..

Θα κάνω ένα τατουάζ τον επόμενο μήνα στη μνήμη του παππού μου που πέθανε, αλλά το θέμα είναι ότι και μόνο που το σκέφτομαι με σφίγγει το στήθος; Ξέρω σίγουρα κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια αυτού του τατουάζ, θα πάθω κρίση πανικού... Απλώς το ξέρω.. Ξέρω ότι μάλλον θα πεις όπως... καλά, πείθεις τον εαυτό σου θα έχεις ένα... όχι, το θέμα είναι ότι έχω βελτιωθεί πάρα πολύ με το άγχος και την αποπραγματοποίησή μου... και παρατηρώ ότι σε καθημερινή βάση... όπως δεν μπορούσα ποτέ να μπω αυτοκίνητο με συνεπιβάτη κάποιον; Δεν μου αρέσει η αίσθηση ότι δεν έχω τον έλεγχο μιας κατάστασης.. αλλά σαν... Μπορώ να το κάνω αυτό τώρα.. Άρα έχω βελτιωθεί πάρα πολύ... αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν ορισμένες καταστάσεις.. Το ξέρω για ένα γεγονός, Δεν θα μπορέσω να το περάσω χωρίς κρίση πανικού.. και οι κρίσεις πανικού μου είναι επόμενου επιπέδου.. Δεν θα τις ευχόμουν στον χειρότερο εχθρό μου. tbh Είμαι έκπληκτος που δεν έχω πεθάνει ακόμα από αυτούς. Αλλά ούτως ή άλλως, βρήκα αυτό το φάρμακο στο διαδίκτυο, το klonopin, το οποίο υποτίθεται ότι βοηθά με το άγχος και ορισμένοι άνθρωποι λένε ότι βοήθησε και στην αποπραγματοποίησή τους; που είναι καταπληκτικό. Αυτό μου ακούγεται σαν ένα μαγικό χάπι lol, γιατί δεν το ανακάλυψα πριν από χρόνια; .. Πήγα λοιπόν στον γιατρό μου και το ζήτησα και όχι... δεν υπάρχει περίπτωση.. Η ηλικία μου είναι το θέμα προφανώς... Δεν θέλει έναν 19χρονο να βασίζεται σε ένα τέτοιο φάρμακο; αλλά το θέμα είναι ότι το άγχος/αποπραγματοποίησή μου έχει βελτιωθεί ΜΑΖΙΚΑ .. σαν να τα έχω όλα υπό έλεγχο; Μπορώ να το αντιμετωπίσω μόνος μου από μέρα σε μέρα.. το έχω κάνει τα τελευταία 3 χρόνια.. Είναι απλώς καταστάσεις όπως... να κάνω ένα τατουάζ ή να πετάω... ή να πηγαίνω σε θεματικά πάρκα. δεσποινίς τρενάκι! αλλά δεν μπορώ να το κάνω πια!... φίλε... με ψυχικές ασθένειες... τέλος πάντων.. Θα έπαιρνα το klonopin μόνο όταν έπρεπε κυριολεκτικά; Δεν θα ήταν καθημερινό, δεν θα ήταν καν μια φορά την εβδομάδα.. θα ήταν απλώς όταν ήξερα ότι ήμουν σε μια κατάσταση όπου θα πάθαινα κρίση πανικού.. κάτι που είναι πολύ σπάνιο στις μέρες μας, όπως είπα, δεν έχω είχα ένα για 6 μήνες... αλλά είναι σαν.. Υπάρχουν ακόμα περιπτώσεις όπου ξέρω ότι θα το ενεργοποιήσει.. Θα με βοηθήσει το klonopin σε αυτό; ...

Απλώς θέλω να μπορέσω να επιστρέψω στον παλιό μου εαυτό ξανά.. Νιώθω ότι τα κατάφερα στο 80% μόνος μου χωρίς φάρμακα ή καμία θεραπεία... αυτό το τελευταίο 20% είναι το πιο δύσκολο .. Νιώθω σαν να είχα κάτι να με βοηθήσει; Δεν θυμάμαι καν πώς είναι πια το φυσιολογικό...

[Ο MODERATOR ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ REUEST ΓΙΑ ΠΗΓΕΣ ]

- Σερέν

Η συμβουλή μου θα ήταν να μην κάνετε το τατουάζ.

Λοιπόν, θα μπορούσατε πάντα να το κάνετε με τον τρόπο της παλιάς σχολής και απλώς να ρίξετε μερικούς σουτέρ πριν πάτε

Απλώς φρόντισε να ξέρεις τι θέλεις εκ των προτέρων, για να μην έχεις "ΜΑΜΑ" στο μέτωπό σου ή κάτι τρελό!

Αποποίηση ευθυνών... δεν πρέπει να πίνετε πριν πιάσετε τατουάζ, είναι ακριβώς αυτό που κάναμε πριν από τα φάρμακα χαχα

Θα έπρεπε να συμφωνήσω @απόφοιτοι. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να τιμήσεις τον αγαπημένο σου παππού; Ίσως ένα μνημείο σε ένα πάρκο σαν ένα δέντρο ή ένα παγκάκι που πολλοί άνθρωποι μπορούν να δουν και να τον τιμήσουν.

Χρησιμοποιώ κλοναζοπάμη, αλλά δεν μου αφαιρεί τις κρίσεις πανικού, απλώς τις κάνει πιο ήπιες.

Οι επιθέσεις μου ξεκίνησαν όταν πήγαινα σε μια συνέντευξη στο πανεπιστήμιο στο Λονδίνο. Ήμουν 18. Νόμιζα ότι πέθαινα. Έζησα τον απόλυτο τρόμο τους για χρόνια, συχνά φοβόμουν να πάω ακόμη και στην τουαλέτα!

Τελικά, περίπου στα 28 συνειδητοποίησα ότι αυτά τα πράγματα δεν επρόκειτο να σταματήσουν (αν και η περίπτωσή σας μπορεί να είναι διαφορετική), έτσι απλά τα αντιμετώπισα.

Εμφανίζονται καθημερινά. Δεν είναι ευχάριστα, αλλά τώρα τα βρίσκω περισσότερο ενοχλητικά παρά τρομακτικά.

Ελπίζω τα πράγματα να πάνε καλά για εσάς, αλλά ως κάποιος που συνήθιζε να κάνει κατάχρηση των benzos - αυτό μόνο χειροτέρεψε τις κρίσεις πανικού. Είναι μια εύκολη παγίδα να πέσεις.

Καλή τύχη.

Έχω σοβαρά προβλήματα άγχους και ο Klonopin σίγουρα με βοήθησε για αρκετά χρόνια. Το θέμα με τις βενζοδιαζπίνες, ωστόσο, είναι ότι δεν πρέπει να είναι το πρώτο φάρμακο που δοκιμάζετε (κατά τη γνώμη ΜΟΥ, τουλάχιστον). Δεν ξέρω ποια άλλα φάρμακα έχετε δοκιμάσει, αλλά πολλοί γιατροί θα θέλουν να χρησιμοποιούν ένα φάρμακο όπως το Klonopin μόνο όταν τα «ασφαλέστερα» πράγματα όπως τα αντικαταθλιπτικά δεν λειτουργούν.
Ωστόσο, όπως κάποιος που αναφέρθηκε παραπάνω, μην βάζετε τον εαυτό σας σε καταστάσεις που θα προκαλέσουν ακραίο άγχος. Το να κάνετε ένα τατουάζ μπορεί να είναι νευρικό για τους ανθρώπους ακόμα και όταν δεν έχουν αγχώδεις διαταραχές. Η συμβουλή μου θα ήταν να σκεφτείτε σοβαρά να πάρετε το Klonopin μόνο εάν πιστεύετε ότι το χρειάζεστε για να αντιμετωπίσετε το άγχος που προκαλείται από την καθημερινή ζωή. Εξάλλου, αν πάρετε κάτι σαν το Klonopin για να αντιμετωπίσετε το άγχος του τρενάκι του λούνα παρκ, νομίζω ότι θα διαπιστώσετε ότι πραγματικά δεν το απολαμβάνετε όπως θέλετε.

έχω σημαντικό άγχος....κυρίως κοινωνικό άγχος......χρησιμοποιώ κλοναζεπάμη ή διαζεπάμη και σβήνω τα τελευταία χρόνια......βοηθάνε......ειδικά το roche rivotril

αλλά έχω ξεκινήσει επίσης θεραπεία υποκατάστασης τεστοστερόνης και διαπίστωσα ότι βοηθάει και αυτό......μου δίνει το "ωμό" και την απαραίτητη "επιβεβαίωση" για να αντιμετωπίσω τα προβλήματα της ζωής λίγο καλύτερα

Θα έπαιρνα klonopin μόνο όταν έπρεπε κυριολεκτικά; Δεν θα ήταν καθημερινό, δεν θα ήταν καν μια φορά την εβδομάδα.. θα ήταν όταν ήξερα ότι ήμουν σε μια κατάσταση όπου θα έπαθα κρίση πανικού

Κάντε κλικ για να επεκτείνουν ...

Και αυτό λέει στην αρχή σχεδόν κάθε άτομο που είναι εξαρτημένο ή εθισμένο στα benzos. Μπορεί να ξεκινά με αυτόν τον τρόπο, αλλά η τήρηση αυτής της μεθόδου γίνεται πολύ δύσκολη υπόθεση μόλις τσιμπήσει το ζωύφιο του benzo.

Μπορώ να καταλάβω γιατί ο γιατρός σας δεν θα σας έδινε βενζό, όπως το αποκαλείτε και εσείς το «μαγικό χάπι», είναι πιθανό να ξεκινήσει μια ολισθηρή πορεία προς τον εθισμό. Πάρτε μια καρτέλα κλοναζεπάμη και όλα υποχωρούν, οι κρίσεις είτε εξαφανίζονται είτε γίνονται πολύ πιο ήπιες. Και αυτό θέλεις.

Κόλαση, όλοι θα το ήθελαν. Αξίζει όμως τον κόπο να ζήσεις όλη σου τη ζωή στα benzo; Θα έλεγα ναι, αλλά αν αλλάξεις γνώμη στην πορεία, φρόντισε να μην τα παρατήσεις από τη μια μέρα στην άλλη. Εξαρτάται από σένα, όταν ήμουν στην ηλικία σου, συνήθιζα να παθαίνω πολύ κακούς, όπως ακριβώς περιέγραψες, και σε λίγα χρόνια ως @ElectroNymph1 το περιέγραψε, τώρα είναι περισσότερο σαν ενόχληση, παρά τρομακτικό, παρόλο που τα έχω μόνο μερικές φορές το μήνα, ίσως μία ή δύο.

Παίρνω benzos κάθε τόσο, κυρίως για ύπνο, ή αν χρειάζεται πραγματικά να συνεννοηθώ για μια συνέντευξη για δουλειά, θα έπαιρνα ένα mg Klonopin, αρκεί για να μην συμβούν οι κρίσεις πανικού μου, αλλά ακόμα όχι τόσο πολύ για να με νοκ άουτ.

ps: Μην κάνεις το τατουάζ.

Hi @Σερέν - Μπορώ να σχετιστώ απόλυτα με αυτό που περνάς. Αναζητάτε έναν μηχανισμό αντιμετώπισης και μερικά από αυτά που μπορεί να βοηθήσουν σε ένα έκτακτο συμβάν έχουν ήδη αναφερθεί, π.χ.

Αποφυγή - μην το κάνετε
Φάρμακα - Αλκοόλ (όχι πολύ) / Κλοναζεπάμη που πιστεύετε ότι μπορεί να λειτουργήσει

Άλλες δυνατότητες θα περιλαμβάνουν:

Απευαισθητοποίηση - αν και δεν είναι καλό για εφάπαξ (τατουάζ / συνέντευξη κ.λπ.). Αυτό περιλαμβάνει την επανάληψη της διαδικασίας ξανά και ξανά, και είναι πιθανό αυτό που κάνατε για να είστε επιβάτης σε ένα αυτοκίνητο
Αυτοβοήθεια - Πολλά μπορείτε να δείτε εδώ. Οι τεχνικές αναπνοής, η αυτοομιλία, ο διαλογισμός, το να δίνεις στον εαυτό σου την άδεια να νιώθει όπως νιώθεις και το ημερολόγιο σκέψης είναι μερικές μόνο τεχνικές
Αποδοχή - Νιώστε το φόβο και κάντε το ούτως ή άλλως

Το μόνο πράγμα που μπορεί επιπλέον να βοηθήσει είναι να ανακτήσουμε ένα στοιχείο ελέγχου. Μιλήστε με τον τατουάζ εκ των προτέρων - ενημερώστε τον ότι είστε νευρικοί. Ρωτήστε τους αν θα ήταν εντάξει να κάνετε διαλείμματα αν τα χρειάζεστε. Οι περισσότεροι θα συμφωνούσαν, αν δεν βρουν άλλο που να το κάνει. Το να έχετε απλώς την επιλογή να σταματήσετε και να σηκωθείτε μπορεί να είναι αρκετό για να τα βγάλετε πέρα ​​καθώς δεν είστε πλέον «παγιδευμένοι».

Δεν πετάω, δεν πάω για εξετάσεις αίματος, δεν είμαι ποτέ επιβάτης σε αυτοκίνητο, στην πραγματικότητα υπάρχουν πολλά που δεν κάνω. Επίσης δεν έχω πάθει κρίση πανικού εδώ και 3 χρόνια. Κάνουμε ό,τι πρέπει να κάνουμε για να τα βγάλουμε πέρα.

Κυρίως αποφεύγω / φαρμακώνω. Αν είχα την επιλογή, απλά δεν θα πήγαινα για το τατουάζ. Ωστόσο, εάν πρόκειται να το κάνετε, τότε προχωρήστε το ή αποφασίστε να μην το κάνετε τώρα. Ο ίδιος ο φόβος του γεγονότος είναι συνήθως πολύ πιο τρομακτικός και εξουθενωτικός από το πραγματικό πράγμα. Όσο περισσότερο το αφήνετε στον αέρα, τόσο περισσότερο άσκοπο άγχος υποφέρετε.

Σου εύχομαι καλή τύχη ό,τι κι αν αποφασίσεις.

μην κάνεις το τατουάζ
αν θέλετε πηγές και προσπάθεια, μέχρι τότε ελπίζουμε ότι θα συνειδητοποιήσετε ότι το τατουάζ είναι κακή ιδέα.

Κάτι που διάβασα σε ένα βιβλίο και με έχει κρατήσει ως επί το πλείστον σε καλή θέση. Μια κρίση πανικού είναι σαν να χτυπάει ο συναγερμός στο κεφάλι σας και αυτός ο συναγερμός ενεργοποιεί έναν άλλο συναγερμό και μετά έναν άλλο μέχρι να είναι εκκωφαντικός ή ο εγκέφαλός σας να βρίσκεται σε υπερσυναγερμό στέλνοντας ηλεκτρικές παρορμήσεις που δεν μπορείτε να χειριστείτε. Το κόλπο είναι να πείτε στον πρώτο συναγερμό: είναι απλώς ένας συναγερμός Θα κάνω ό,τι μπορώ για να σας αγνοήσω. Αν σας αγνοήσω δεν θα ενεργοποιήσω το δεύτερο ή το τρίτο κ.λπ. Χρειάζεται λίγη εξάσκηση, αλλά είναι σίγουρο ότι η κόλαση κερδίζει τον Klon. Το χρησιμοποιώ σε καταστάσεις συναυλιών και ορκίζομαι ότι λειτουργεί. Τα πράγματα ήταν δύσκολα για μένα τον τελευταίο καιρό, έτσι χρειάστηκε να καταφύγω σε κάποια χημική βοήθεια, αλλά όταν το ξεπεράσω, ξέρω ότι θα λειτουργήσει ξανά,

@Σερέν

Η συμβουλή μου σε εσάς, και τη λέω επειδή αναφέρατε ότι είστε δεκαεννέα ετών, αναβάλετε για λίγο να κάνετε αυτό το τατουάζ. Βρείτε κάτι άλλο ως στιγμή για εσάς στη μνήμη του παππού σας. Ή, αν πρέπει, τότε αποφασίστε να το κάνετε, αλλά είτε είτε πάρτε την απόφαση ώστε να σταματήσει η ανησυχία και το άγχος του να αναρωτιέστε αν μπορεί να σταματήσει.

Δεν πρόκειται να είμαι υποκριτής γιατί έχω μερικά τατουάζ ο ίδιος, αλλά θα τα έσβηνα αν μπορούσα τώρα. Ονομάσατε μερικά πράγματα που είναι βέβαιο ότι θα σας προκαλέσουν κρίση πανικού, επομένως θα ήταν καλύτερο για εσάς να συνεχίσετε να αποφεύγετε αυτά τα πράγματα, και αυτή η ιδέα είναι ένα από αυτά, δεν αξίζει τον κόπο.

Ο παππούς σας σίγουρα αξίζει τον κόπο, αλλά το να χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε ένα φάρμακο που διαφορετικά δεν θα ήσασταν, δεν πρόκειται να το κάνει, και είμαι σίγουρος ότι θα το καταλάβαινε. Εάν έχετε επιστρέψει κατά 80% στο σημείο που θέλετε να είστε χωρίς φάρμακα, αυτό είναι ένα τεράστιο κατόρθωμα, επομένως δεν χρειάζεται να διακινδυνεύσετε να χάσετε όλη αυτή την πρόοδο εισάγοντας ένα φάρμακο, ακόμα κι αν το χρησιμοποιούσατε μόνο εδώ και εκεί σε ένα όπως απαιτείται βάση.

Το πρόβλημα είναι, όπως κάθε άλλο ναρκωτικό, αυτές οι "περιπτώσεις" που εμφανίζονται θα αρχίσουν να εμφανίζονται όλο και πιο συχνά, είναι απλώς η ανθρώπινη φύση που όταν ένα άτομο βρίσκει ότι αισθάνεται καλύτερα μετά τη χρήση ενός ναρκωτικού, θέλει να συνεχίστε να αισθάνεστε καλύτερα.

Ο γιατρός σας πιθανότατα σας λέει "δεν υπάρχει τρόπος" επειδή δεν θέλει να σας δει να εθίζεστε στο Κλον και ναι, αυτό έχει να κάνει κάπως με το ότι είστε δεκαεννέα, έχετε πολύ περισσότερη ζωή μπροστά σας εσείς.

Και όσον αφορά το να είσαι φυσιολογικός ή όχι, όλοι είμαστε φυσιολογικοί και μη φυσιολογικοί ανάλογα με το ποιος κρατάει το σκορ, μην αφήνεις αυτό που λένε ή σκέφτονται οι άλλοι και οι κρίσεις τους να είναι ο οδηγός σου, εσύ είσαι εσύ, και αυτό που είναι φυσιολογικό για σένα μπορεί να είναι περίεργο και τρελό για τον επόμενο, αυτό δεν πειράζει.

Στο τέλος της ημέρας πρέπει πραγματικά να απαντήσεις μόνο σε ένα άτομο, και αυτό είσαι ο εαυτός σου.

δοκιμάστε να διαβάσετε το Lexapro

Ο LeNoZ είπε:

δοκιμάστε να διαβάσετε το Lexapro

Κάντε κλικ για να επεκτείνουν ...

Το Lexapro υποτίθεται ότι είναι «το» SSRI που μειώνει το άγχος. Βοήθησε τον γιο μου, αλλά τράκαρα και κάηκα πάνω του. Το Tenex λειτουργεί για πολύ βραχυπρόθεσμο άγχος (εκτελεστές συναυλιών, κάποιος που φοβάται τη δημόσια ομιλία κ.λπ.)

Ωστόσο, δεν θα πήγαινα σε φάρμακα για αισθητικούς λόγους.

@Σερέν. Εδώ για να επαναλάβω αυτό που έχει ήδη ειπωθεί, κυρίως. Οι βενζοδιαζεπίνες θεωρούνται σε μεγάλο βαθμό ως μια βραχυπρόθεσμη, έσχατη λύση. Οι περισσότεροι γιατροί θα σας δοκιμάσουν με SSRI και φάρμακα όπως το pregabalin πριν δοκιμάσουν μια βενζοδιαζεπίνη, και για να είμαστε δίκαιοι, είναι δικαιολογημένο. Απλώς δεν μπορείτε να είστε σε αυτά μακροπρόθεσμα, καθώς είναι πολύ εθιστικά και οι αναλήψεις μπορεί πραγματικά να σας σκοτώσουν. Μου έχουν συνταγογραφηθεί 28 διαζεπάμη ή λοραζεπάμη το μήνα και μερικές φορές συμπληρώνω με φάρμακα που λαμβάνω από ενδοφλέβιες ενδοφλέβιες παθήσεις, αλλά προσέχω να μην πάω ποτέ περισσότερο από 2 ή 3 εβδομάδες χρησιμοποιώντας περισσότερες από μία φορές την ημέρα γιατί γνωρίζω καλά του τρόμου που είναι η εξάρτηση από τις βενζοδιαζεπίνες και η απόσυρση. Έπαιρνα 2 mg λοραζεπάμης τρεις φορές την ημέρα για σχεδόν 2 χρόνια το 2011-2013 και όταν σταμάτησα να τα χρειάζομαι για κρίσεις άγχους και πανικού - και καταλαβαίνω 100% την αίσθηση ότι πρόκειται να πεθάνεις κατά τη διάρκεια μιας σοβαρής κρίσης πανικού, είναι φρικτό - σταμάτησα να τα παίρνω. Μεγάλο, μεγάλο λάθος. Είχα επιληπτικές κρίσεις και όλα τα είδη. Ήταν κόλαση. Έπρεπε να μειώσω τη χρήση διαζεπάμης στο τέλος, υπό την καθοδήγηση του ψυχιάτρου μου.

Καταλαβαίνω την αίσθηση ότι χρειάζεσαι «αυτό το μαγικό χάπι», αλλά μάλλον αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που πήρες ένα μεγάλο «όχι» από το γιατρό σου. Υποφέρω από αποπραγματοποίηση και αποπροσωποποίηση ως παραφυάδες διαφόρων ψυχιατρικών καταστάσεων, και ξέρω πόσο ανησυχητικό μπορεί να είναι, αλλά αν το έχετε υπό έλεγχο όπως είπατε, γιατί νιώθετε ότι χρειάζεστε την κλοναζεπάμη; Γιατί συγκεκριμένα η κλοναζεπάμη; Προσωπικά βρήκα ότι η λοραζεπάμη λειτουργεί καλύτερα από την κλοναζεπάμη, αλλά όπως όλες οι βενζοδιαζεπίνες, είναι τρομερά εθιστικές, όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχολογικά. Το να έχεις ένα «μαγικό χάπι» που κάνει την ταλαιπωρία σου να φεύγει είναι δίκοπο μαχαίρι. Είναι πολύ εύκολο να κατέβεις στην ολισθηρή πλαγιά και να το παίρνεις μόνο όταν χρειάζεται, και μετά θα είναι για να διευκολύνεις ορισμένες καταστάσεις και πριν το καταλάβεις, θα το πάρεις για να πας στα καταστήματα ή πριν κάνεις παρέα με φίλους, και ούτω καθεξής, και έτσι αρχίζει ο εθισμός σας σε μια εκπληκτικά άσχημη ομάδα ναρκωτικών.

Παθαίνω κρίσεις άγχους πολύ άσχημα. Ήμουν ακριβώς στη μέση μιας φοράς που έλεγα στον εαυτό μου «Θα πεθάνω, θα πεθάνω, θα πεθάνω...» χτυπούσε η καρδιά, το σώμα μουδιασμένο, υπεραερισμός, ολόκληρα τα εννέα μέτρα. Ξαφνικά έπιασα τον εαυτό μου σε αυτό που έκανα. Έγινα τρελός και αληθινός ταυτόχρονα. Είπα στον εαυτό μου "ποιος νοιάζεται αν πεθάνω θα είμαι καλύτερα από αυτό το τσ...τ". Κατάφερα να κάνω τον εαυτό μου να το πιστέψει αυτό και έκτοτε δεν είχα μια πλήρη κρίση άγχους. Οι άνθρωποι πάντα σου λένε ότι ο φόβος είναι παράλογος, αλλά αυτό δεν σήμαινε τίποτα μέχρι που αποφάσισα να ΠΙΣΤΕΨΩ πραγματικά ότι ο φόβος μου ήταν παράλογος, όχι στο μυαλό μου αλλά βαθιά μέσα στην ψυχή μου. Δεν ξέρω αν αυτό θα βοηθήσει κάποιον, αλλά αυτή είναι η ιστορία μου.

Μου αρέσει όμως η χλωραζεπάμη ως βοήθημα ύπνου. Είμαι τυχερός που με κάνουν να νυστάζω, οπότε δεν πρόκειται να τα κάνω κατάχρηση κατά τη διάρκεια της ημέρας ή ακόμη και να τα πάρω εκτός κι αν προσπαθώ να κοιμηθώ. ΑΛΛΑ, το έπαιρνα κάθε βράδυ για περίπου 3 μήνες και μετά τελείωσε. Επιτρέψτε μου να σας πω, έχοντας κάνει αυτό με το valium στο παρελθόν και χωρίς πρόβλημα, δεν πίστευα ότι θα ήταν μεγάλη υπόθεση, αλλά είχα αναλήψεις. Για μια-δυο μέρες είχα «ανήσυχο» αρκετά για να το νιώσω και ήξερα ότι ήταν απόσυρση από τη χλοναζεπάμη. Δεν ήταν φρικτό, αλλά μου έδωσε ένα μάθημα ότι δεν θέλω να το παίρνω πια έτσι κάθε μέρα. Αποκλείεται!

@Σερέν
Μπορώ να προτείνω διαλογισμό;
Εάν αποφασίσετε να ακολουθήσετε τη διαδρομή της κλωνοπίνης, θα ενσωμάτωνα τον διαλογισμό ούτως ή άλλως. Είναι ένας ωραίος τρόπος να «γειώνεις» τον εαυτό σου. Μπορεί να διευκολύνει το μυαλό και το πνεύμα. Όταν ήμουν νεότερος πίστευα ότι όλα ήταν ταύρος. Άρχισα να εξασκούμαι εδώ κι εκεί λίγα λεπτά τη φορά, στην αρχή. Μπορεί να καθαρίσει το μυαλό.
Το Klonopin μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη, είναι μία από τις παρενέργειες.

Καλή τύχη σε εσάς, κρατήστε μας ενήμερους.

Το innatebp1 είπε:

@Σερέν
Μπορώ να προτείνω διαλογισμό;
Εάν αποφασίσετε να ακολουθήσετε τη διαδρομή της κλωνοπίνης, θα ενσωμάτωνα τον διαλογισμό ούτως ή άλλως. Είναι ένας ωραίος τρόπος να «γειώνεις» τον εαυτό σου. Μπορεί να διευκολύνει το μυαλό και το πνεύμα. Όταν ήμουν νεότερος πίστευα ότι όλα ήταν ταύρος. Άρχισα να εξασκούμαι εδώ κι εκεί λίγα λεπτά τη φορά, στην αρχή. Μπορεί να καθαρίσει το μυαλό.
Το Klonopin μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη, είναι μία από τις παρενέργειες.

Καλή τύχη σε εσάς, κρατήστε μας ενήμερους.

Κάντε κλικ για να επεκτείνουν ...

Φαίνεται ότι η ανάρτησή σου μόλις μου επιβεβαίωσε ότι το Klonopin μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη. Το έχω κάνει 2 μήνες και νιώθω μεγαλύτερη κατάθλιψη. Θα πάω να δω τον γιατρό μου για να το ξεπεράσω και ελπίζω να μου συνταγογραφήσει ένα άλλο benzo που δεν έχει αυτή την παρενέργεια.

Η κατάθλιψη είναι μια πιθανή παρενέργεια των benzos/clonazepam που δεν λαμβάνει αρκετή προσοχή! Είναι ένα κατασταλτικό του ΚΝΣ όπως όλοι γνωρίζουν.

Νομίζω ότι η κατάθλιψη είναι ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ λόγος για τον οποίο η απομάκρυνση από τα benzo μπορεί να είναι σχεδόν αδύνατο για μερικούς ανθρώπους! Δεν άκουσα ποτέ κανέναν γιατρό να λέει στους ασθενείς τις πιθανές παρενέργειες, καθώς και τις διαδικασίες μείωσης και απόσυρσης, πριν βάλει τον ασθενή σε βενζίνη.