Αυτοκτονία: αυτοί που έμειναν πίσω

Έβαλα έναν αγαπημένο φίλο να αυτοκτονήσει χθες το βράδυ. Δεν ξέρω πώς να το επεξεργαστώ. Κάποια συμβουλή;

Είχα έναν φίλο όχι μόνο αυτοκτόνησε με όπλο, αλλά από κάποια εχθρότητα προς τη μητέρα του το έκανε μπροστά της. Ξέρω ότι ήταν εθισμένος στο κρακ, το οποίο τον κατέστρεψε. Μιλούσε συχνά για αυτοκτονία όμως και δεν ήταν πραγματικά περίεργο. Δεν μπορούσα καν να πάω στην κηδεία, δεν είχα πολύ τύχη με τις κηδείες, φαίνεται να κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό σε όλους τους εμπλεκόμενους IMO

Απλά ο Άλεξ είπε:

Είχα έναν φίλο όχι μόνο αυτοκτόνησε με όπλο, αλλά από κάποια εχθρότητα προς τη μητέρα του το έκανε μπροστά της. Ξέρω ότι ήταν εθισμένος στο κρακ, το οποίο τον κατέστρεψε. Μιλούσε συχνά για αυτοκτονία όμως και δεν ήταν πραγματικά περίεργο. Δεν μπορούσα καν να πάω στην κηδεία, δεν είχα πολύ τύχη με τις κηδείες, φαίνεται να κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό σε όλους τους εμπλεκόμενους IMO

Κάντε κλικ για να επεκτείνουν ...

Αυτό είναι κάτι που με ανησυχεί. Ο φίλος μου πήδηξε από την οροφή του γκαράζ κοντά στο τοπικό μου νοσοκομείο. Θα είναι κλειστή κασετίνα

Δεν είμαι σίγουρος αν έχω τη δύναμη να πάω

Ήταν μια βαθιά καταθλιπτική αλκοολική που τα παράτησε πριν από μερικές μέρες

@Veejur , λυπάμαι πολύ για την απώλεια σου. Σας παρακαλούμε να ξέρετε ότι εμείς ως φίλοι και οικογένεια μπορούμε να κάνουμε ό,τι είναι σωστό και στο πλαίσιο των δυνατοτήτων μας για να βοηθήσουμε και εξακολουθεί να μην είναι αρκετό. Θυμάμαι που την ανέφερες στις αναρτήσεις σου. Έχει οικογένεια;

Λυπάμαι πολύ για σένα. Θα συνεχίσω να υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι ο καθένας έχει διαφορετικό τρόπο να το περάσει. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, πιθανότατα θα ακούσετε ανθρώπους να σας λένε να το ξεπεράσετε ή ότι αργείτε πολύ να το ξεπεράσετε. Λοιπόν, μπορεί να μην το ξεπεράσετε ποτέ και γιατί σας παίρνει όσο μπορεί, δεν είναι δική τους δουλειά. Να είστε αληθινοί με τον εαυτό σας και τα συναισθήματά σας. Ειρήνη.

Ο Blackbird123 είπε:

@Veejur , λυπάμαι πολύ για την απώλεια σου. Σας παρακαλούμε να ξέρετε ότι εμείς ως φίλοι και οικογένεια μπορούμε να κάνουμε ό,τι είναι σωστό και στο πλαίσιο των δυνατοτήτων μας για να βοηθήσουμε και εξακολουθεί να μην είναι αρκετό. Θυμάμαι που την ανέφερες στις αναρτήσεις σου. Έχει οικογένεια;

Κάντε κλικ για να επεκτείνουν ...

Έχει δύο αγόρια. Έχασε τον πατέρα της νωρίτερα φέτος. Έχασε τη μητέρα της πριν από πολλά χρόνια. Το μόνο που είχε ήταν τα δύο της αγόρια και στο σημείωμα αυτοκτονίας της τους ζήτησε συγγνώμη λέγοντάς τους ότι άξιζαν καλύτερα. Η καρδιά μου ραγίζει για αυτούς.

@Veejur, η καρδιά μου αιμορραγεί ακόμα και όταν ακούω τη λέξη. Είναι λάθος σε τόσα πολλά επίπεδα. Και τα παιδιά να μπουν. Δεκάρα!
Είχε 7 φίλους και γνωστούς κάτω των 30 ετών λόγω κατάχρησης ουσιών και προβλημάτων φίλης/σύζυγος. Είμαι θυμωμένος μαζί τους μέχρι σήμερα καθώς αναρωτιέμαι τι θα μπορούσε να είχε γίνει μαζί τους. Ίσως αν τους δοθεί μόνο μια ή δύο μέρες, μπορεί να έχουν βρει έναν λόγο να συνεχίσουν; Αγνοούσα ότι πραγματοποιήθηκαν κηδείες (εκτός της άμεσης οικογένειας). Σίγουρα δεν μπορούσα να παρευρεθώ. JMO

Μια αγαπημένη φίλη και συνάδελφός μου έχασε τον γιο της από αυτοκτονία τον περασμένο Απρίλιο. Ήταν 34 και πραγματικά ένα φανταστικό παιδί. Είχε ο ίδιος ένα MSW και συμβούλευε ανάδοχα παιδιά. Ήταν και συνεχίζει να είναι τόσο συγκλονιστικό. Ήταν ο μονάκριβος γιος τους, και ο φίλος μου και ο σύζυγός της - να πω ότι είναι συντετριμμένοι δεν πλησιάζει.

Η αδερφή μου αυτοκτόνησε πριν από περίπου 12 χρόνια. Είναι τόσο συνηθισμένο, δυστυχώς. Προσωπικά προσπαθώ να μην κρίνω ποτέ κανέναν που αισθάνεται τόσο απελπισμένος ή πονά τόσο πολύ που αυτό φαίνεται σαν η μόνη διέξοδος. Άκουσα κάποιον να λέει ότι η αυτοκτονία συμβαίνει όταν ο πόνος κάποιου ξεπερνά τους πόρους του.

Κάνω ό,τι μπορώ για να είμαι εκεί για τον φίλο μου αυτές τις μέρες. Πήγα σίγουρα στην κηδεία, όχι επειδή γνώριζα καλά τον γιο τους αλλά για να δείξω συμπαράσταση στους γονείς. Αλλά ο καθένας πρέπει να κάνει ό,τι είναι σωστό και για αυτόν. Η ΖΩΗ είναι μια δύσκολη πρόταση, imho. Πάντα νιώθω αυτούς που βρίσκονται πίσω, αλλά εξακολουθώ να ξέρω ότι δεν μπορώ να καταλάβω ή να κρίνω τι χρειάζεται για να «πάς εκεί» και ξανά - προσπάθησε να μην κρίνεις, αλλά να προσφέρεις όση υποστήριξη έχει κανείς σε αυτούς που θρηνούν...

Λυπάμαι πολύ για τον φίλο σου και για σένα, @Veejur.

@Veejur , Συγγνώμη για την απώλεια σας. Δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιος θα ήθελε να βγει έτσι έξω. Και εγώ είχα αρκετούς φίλους που αποφάσισαν ότι ήταν αυτό που ήθελαν. Ξέρω ότι πρέπει να μην είναι ο εαυτός τους εκείνη την ώρα που χρειάζεται. Δεν κάνω κηδείες. Έχω πάει μόνο σε μερικά όλη μου τη ζωή. Ο Θεός να μην συμβεί κάτι στους γονείς μου ή στα παιδιά μου.

Για να ολοκληρώσω τη θλίψη μου, το ΑΦΕΝΤΙΚΟ μου σήμερα είχε το θράσος να ρωτήσει "πώς τα κατάφερε". Σαν να χρειαζόμουν να ξαναζήσω αυτή την ιστορία για την απαίσια περιέργεια του αφεντικού μου; Εννοώ, WTF. Σχεδόν της είπα ότι αυτό ήταν ακατάλληλο και δεν ήταν της δουλειάς της.

Ο Veejur είπε:

Για να ολοκληρώσω τη θλίψη μου, το ΑΦΕΝΤΙΚΟ μου σήμερα είχε το θράσος να ρωτήσει "πώς τα κατάφερε". Σαν να χρειαζόμουν να ξαναζήσω αυτή την ιστορία για την απαίσια περιέργεια του αφεντικού μου; Εννοώ, WTF. Σχεδόν της είπα ότι αυτό ήταν ακατάλληλο και δεν ήταν της δουλειάς της.

Κάντε κλικ για να επεκτείνουν ...

Καλή απάντηση!! Οι άνθρωποι είναι τόσο περίεργοι.

Ο Veejur είπε:

Έβαλα έναν αγαπημένο φίλο να αυτοκτονήσει χθες το βράδυ. Δεν ξέρω πώς να το επεξεργαστώ. Κάποια συμβουλή;

Κάντε κλικ για να επεκτείνουν ...

Μακάρι να είχα καλές συμβουλές. Πρόσφατα έχασα έναν φίλο από αυτοκτονία. Μου λείπει τόσο πολύ, και ο ίδιος παλεύω με την κατάθλιψη, και μόλις είχα τις πιο δύσκολες σκέψεις και συναισθήματα. Προσπαθώ να επιστρέψω στη θεραπεία. Αν βρεις έναν καλό τρόπο να το αντιμετωπίσεις, ελπίζω να τον μοιραστείς. Λυπάμαι για την απώλεια σου. Μακάρι αυτός ο κόσμος να μην ήταν τόσο δύσκολος να ζεις.

Όπως έχει ειπωθεί, «η πιο εγωιστική πράξη» καθώς όσοι μένουν πίσω έχουν ραγισμένη καρδιά και αγωνίζονται για απαντήσεις. Βάζω στοίχημα ότι μια αυτοκτονία μπορεί συχνά να οδηγήσει σε ένα άλλο αγαπημένο πρόσωπο που δεν μπορεί να φέρει την απώλεια; JMO

Ο Davey Crockett είπε:

Όπως έχει ειπωθεί, «η πιο εγωιστική πράξη» καθώς όσοι μένουν πίσω έχουν ραγισμένη καρδιά και αγωνίζονται για απαντήσεις. Βάζω στοίχημα ότι μια αυτοκτονία μπορεί συχνά να οδηγήσει σε ένα άλλο αγαπημένο πρόσωπο που δεν μπορεί να φέρει την απώλεια; JMO

Κάντε κλικ για να επεκτείνουν ...

Ο ίδιος πάσχω από κλινική κατάθλιψη, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα να αυτοκτονήσω εξαιτίας του τι θα έκανε στα αγαπημένα μου πρόσωπα. Παλεύω με όλα τα συναισθήματα αλλά σήμερα είμαι θυμωμένος μαζί της περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Είναι άδικο μαζί της γιατί προφανώς ένιωθε ότι δεν υπήρχε διέξοδος αλλά εξακολουθώ να είμαι θυμωμένος με τον εγωισμό. Νιώθω ακόμα χειρότερα που είμαι θυμωμένος μαζί της. Είναι απαίσιο.

Ο Veejur είπε:

Ο Davey Crockett είπε:

Όπως έχει ειπωθεί, «η πιο εγωιστική πράξη» καθώς όσοι μένουν πίσω έχουν ραγισμένη καρδιά και αγωνίζονται για απαντήσεις. Βάζω στοίχημα ότι μια αυτοκτονία μπορεί συχνά να οδηγήσει σε ένα άλλο αγαπημένο πρόσωπο που δεν μπορεί να φέρει την απώλεια; JMO

Κάντε κλικ για να επεκτείνουν ...

Ο ίδιος πάσχω από κλινική κατάθλιψη, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα να αυτοκτονήσω εξαιτίας του τι θα έκανε στα αγαπημένα μου πρόσωπα. Παλεύω με όλα τα συναισθήματα αλλά σήμερα είμαι θυμωμένος μαζί της περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Είναι άδικο μαζί της γιατί προφανώς ένιωθε ότι δεν υπήρχε διέξοδος αλλά εξακολουθώ να είμαι θυμωμένος με τον εγωισμό. Νιώθω ακόμα χειρότερα που είμαι θυμωμένος μαζί της. Είναι απαίσιο.

Κάντε κλικ για να επεκτείνουν ...

Είναι πολύ φυσιολογικό να νιώθεις θυμό, @Veejur. Τα συναισθήματα δεν νοιάζονται πραγματικά αν είναι σωστά ή λάθος. . Σίγουρα έχω νιώσει θυμό με το παιδί της φίλης μου που κατέστρεψε τη ζωή της, αλλά ρώτησα τη φίλη μου αν ένιωσε ποτέ θυμωμένη με τον γιο της και μου είπε «ποτέ». Είπε ότι δεν είχε «σωστό μυαλό» και ξέρει ότι ποτέ εν γνώσει του δεν θα προκαλούσε τόσο πολύ πόνο σε κανέναν, συμπεριλαμβανομένης της μαμάς του.

Η ανάποδη σκέψη των περισσότερων αυτοκτονιών είναι ότι πιστεύουν ότι στην πραγματικότητα βοηθούν τους ανθρώπους «φεύγοντας», πιστεύοντας ότι είναι απλώς ένα βάρος κ.λπ. Σίγουρα υπάρχει ψυχική ασθένεια όταν κάποιος μπορεί να λάβει τόσο ακραία μέτρα ενάντια στο φυσικό μας ένστικτο να ζεις, ειμαι…

Έχω περάσει από 5 αυτοκτονίες τα τελευταία 2.5 χρόνια. Ήταν στενοί φίλοι, οικογένεια και 2 φίλοι του γιου μου. Αυτή τη στιγμή ασχολούμαι με ένα που συνέβη πριν από 3 εβδομάδες.

Προσωπικά προσπαθώ απλώς να κρατάω το κεφάλι μου ψηλά και να προχωράω. Η αυτοκτονία δεν ήταν ποτέ μια επιλογή για μένα, αλλά η αυτοκτονία είναι απλώς διαφορετική.

Θεωρώ ότι συνήθως μου αρέσει ο χρόνος διακοπής μου να ανασυντάσσομαι. Διαπίστωσα επίσης ότι μόλις αναφέρετε την αυτοκτονία, οι άνθρωποι αυτόματα δεν θέλουν να το συζητήσουν επειδή δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν.

@jabone747, Λοιπόν, είναι το μόνο που μπορείτε να κάνετε; Κάποιοι μπορεί να βρουν έναν θεραπευτή χρήσιμο και ενθαρρύνω όσους χρειάζονται κάποιον να μιλήσουν να το κάνουν. Διαφορετικό για τον καθένα. Ήμουν σε ένα μάθημα δημόσιας ομιλίας στο κολέγιο και έκανα μια ομιλία για την αυτοκτονία λόγω των πολλαπλών εμπειριών μου. Επειδή η πράξη αψηφά τη φύση, πιστεύω ότι εκείνη την τελευταία στιγμή πριν από τον φυσικό θάνατο, το άτομο μετανιώνει για την απόφαση; Να μπω στη φιλοσοφία, αλλά αυτές είναι οι σκέψεις μου, ή μήπως απλώς η φασαρία ενός τρελού;

Ο Davey Crockett είπε:

@jabone747, Λοιπόν, είναι το μόνο που μπορείτε να κάνετε; Κάποιοι μπορεί να βρουν έναν θεραπευτή χρήσιμο και ενθαρρύνω όσους χρειάζονται κάποιον να μιλήσουν να το κάνουν. Διαφορετικό για τον καθένα. Ήμουν σε ένα μάθημα δημόσιας ομιλίας στο κολέγιο και έκανα μια ομιλία για την αυτοκτονία λόγω των πολλαπλών εμπειριών μου. Επειδή η πράξη αψηφά τη φύση, πιστεύω ότι εκείνη την τελευταία στιγμή πριν από τον φυσικό θάνατο, το άτομο μετανιώνει για την απόφαση; Να μπω στη φιλοσοφία, αλλά αυτές είναι οι σκέψεις μου, ή μήπως απλώς η φασαρία ενός τρελού;

Κάντε κλικ για να επεκτείνουν ...

Δεν μπορώ να φανταστώ τη συνειδητοποίηση από τη στιγμή που θα δεσμευτούν στην πράξη, η ανάγκη για μια δεύτερη ευκαιρία πρέπει να συμβεί;

Ξυπνάω στις 2 το πρωί, σκέφτομαι τη φίλη μου και πώς αναμφίβολα θα δεχόταν την κλήση μου τόσο αργά/νωρίς. Μου λείπει τόσο πολύ. Τι θα κάνω με αυτόν τον πόνο από το να αντέξω μέχρι να σβήσει λίγο;

Πέφτω σε βαθιά κατάθλιψη για αυτή την τραγική απώλεια. Νομίζω ότι είναι καιρός να επιστρέψω στη θεραπεία